Gün aydınlanıyor bacalardan duman tütüyor
İnsanlar koşturmaya başladı ev içinde
Dışarıda yanlız başını duruyor masa
Gün batımına kadar yanında birde sandalye
Dört mevsim yerinde.
Yağmurda tabureyi koruyor
Yoldan geçenler dikkatle bakıyor
Şimdi üzerinde bir çay içmek varya
İş dönüşü aile bir nefes alıyor masa başında
Hani birde çay demleniyor
Masa üzerine bırakılıyor yiğecekler
Gölgeye çekilir gün boyu durmaz yerinde
İnsanları mutlu ettim ağaçken
Şimdi güneşte kavruldum masa oldum
Yıllarca yanlız başıma direndim
Kara, soğuğa, fırtınaya
Yaşamaya devam ettim her koşulda
İtildim, kakıldım, sürüklendim yerden yere
Mutlu etim insanları yorgun anlarda
Yanıma aldım sandalyeyi hizmet sundum
Yaranamadım kimine sıcak günlerde
Akşam sohbetlerine eşlik ettim
Koruma oldum depremlerde
Masa ve sandalye birlikte
Gece sessizliğinde umut oldum kedilere
Orhan Özdemir 02.12.2022 Oğuz
