Hüzün gözyaşı dökütürdü
Anılar gözler önünde
Kardeş acı verdi ölüm yıl dönümünde
Ağlıyor gönüller göz yaşı akıyor
Damla dala yanaklardan aşağıya
Suskun toprak, suskun gökyüzü
Boğuk bir hava
Ter akıyor bedende
Susmuyor kalbin atışı alev alev
Söndüremiyor
Yağan yağmur ve sular
Elini uzatıyor dokunacak bir dal
Kopuyor gövdeden karışıyor toprağa
Sesizlik çığlığa dönüyor ocağa düşen ateş
Yıkılıyor nice fidanlar düşüyor toprağa
Elini tutuyor soğuk ve cansız
Rüyadayım sanki yaşanan gerçek
Bir Haziran sabahında
Kalabalık ortam acı ve hüzün
Düşüyor Anılardan yaşama
Ağlamak geliyor içimden anılara bakarak
Orhan Özdemir 04.06.2022 Oğuz
