Kar bürümüş fındık bahçelerini
Ocaklıkta ateş soğuk geceler
Uğultu korkutuyor çocukları
Gece ayaz vuruyor bedeni
Sabah camdan bakıyor yola
Dizboyu kar yok ayak izleri
Korku sarıyor çocukların gözlerini
Büyükler dışarı çıkar açar yolu
Ahırda inekler başlar bağırmaya
Anne bakar onlara doyurur
Kesilir sesleri yemleri bol
Soğuk damlardan sarkan buzlar
Güneş vurunca erir düşer yerlere
Selender içinde mısır başları
Taneler düşer saçak altlarına
Yemlenir serçe kuşları
Çocuklar çıkar dışarı oynar kar topu
Karlar üzerinde kayarlar yuvarlanırlar
Neşe, mutluk okunuyor gözlerde
Gün bitimi aile toplanır ocakbaşına
Yemek yenir gelir yatma zamanı
Sabah olur Büyükler önde çocuklar arkada
Bata bata yürürler karlar üzerinde
Ellerinde odun taşırlar okula
Ayazlı günler biter güneşli hava
Eritir karları ısınır toprak
Doğada özgürlüğüne kavuşur
Kır menekşeleri, siklemenler
Kış biter gelir bahar ayları.
Orhan Özdemir 20. 11.2024 Oğuz
