Kar bürümüş fındık bahçelerini
Ocaklıkta ateş soğuk geceler
Uğultu korkutuyor çocukları
Gece ayaz vuruyor bedeni
Sabah camdan bakıyor yola
Dizboyu kar yok ayak izleri
Korku sarıyor çocukların gözlerini
Büyükler dışarı çıkar açar yolu
Ahırda inekler başlar bağırmaya
Anne bakar onlara doyurur
Kesilir sesleri yemleri bol
Soğuk damlardan sarkan buzlar
Güneş vurunca erir düşer yerlere
Tekir içinde mısır başları
Taneler düşer saçak altlarına
Yemlenir serçe kuşları
Çocuklar durmaz çıkar dışarı
Oynarlar kartopu yuvarlanırlar karlar üzerinde
Neşe, mutluluk okunuyor gözlerinde
Gün bitimi aile toplanır ocakbaşına
Akşam olur yemek yenir gelir uyuma zamanı
Sabah olur büyükler önde çocuklar arkada
Bata bata yürürler karlar üzerinde
Ellerinde odun taşırlar giderler okula
Ayazlı günler biter güneşli hava
Karlar erir ısınır toprak
Doğada özgürlüğüne kavuşur
Açar Kır menekşeleri, siklemenler
Kış biter gelir bahar ayları.
Orhan Özdemir 20. 11.2024 Oğuz
