Ayşem neredesin diyemem!
Gün doğdu mezar taşına
Hep istediğin sözler yazıldı baş ucuna
Ustalar yaptılar mezarını Mermer taşından
Ayşem sesini duymak için
Yaklaştım yanı başına Gözlerim doldu
Sesin çınlıyor kulaklarımda
Hani abi diye şakalaşırdıkya
Gelirdik çaya başlardık sohbete
Hani gitmedin üç yıl anneme.
İçime dokundu ağladım
Bir yaz ayında köye gittin
Özlem giderdi seninle
Annemin gözlerinde mutluk
Özel günlerde birlikte sevgi yumağı içimizde
Ayrıldın aramızdan hüzün hüzün
Anılar gelince düşüme hep özlemin
Mezarına gelince yaşlar akıyor
Kalbimin derinliklerinden
Özlüyorum seni Ayşem adın geçtikçe
Kış akşamı hüzün kalbim seninle.
Orhan Özdemir 26.12.2024 Oğuz
