Güneş doğmadı altı Şubat sabahı
Etrafa karanlık çığlıklar yayılıyor
Depreeem.... MARAŞTA
Can derdi karanlık bir kuyu
Düştük içine savruluyorlar etrafa
Tutunmak istiyorlar bir yere fayda olmuyor
Toz, sis, gürültü yaşam alanlarında
Kuzeyden güneye yıkım geniş alanda
Uykudan uyanmadan kaldılar enkaz altında
Anne, baba, çocuklar kucak kucağa
Yazamıyorum üzgünüm gözlerim doldu
Önce 7,7 sonra 7,6 deprem vurdu on ili
Gökyüzünden bakılınca
Harebeye dönmüş yeryüzü
Onlarca bina yok olmuş şaşkın insanlar
Koşturuyorlar gözyaşı hüzünlü
El verdi millet felaketin boyutu büyük
Yardım elini uzattılar her yaşta kişiler
Dayanışma azaltacak biraz acıları
Ayaz vuruyor bedenleri zamana karşı yarış
Enkazdan canlı çıkarmak için
Dünya ayakta
İnsallık elele renk, dil, din, ırk birlik
Uyan artık geç kalma
Destek ver
Depremzadelere
Orhan Özdemir 10.02.2023 Ümraniye